Monday, September 9, 2013

មិនគ្រាន់តែជាដំបូងជ្រកភ្លៀង និងថ្ងៃ




It is just a house
ភ្នំពេញ​៖​ អ្វី​ជា​ផ្ទះ​? អ្នកណា​មិន​ដឹង​ ថា​អ្វី​ជា​ផ្ទះ​នោះ​?  ស្មាន​តែ​បាន​អី​នៅ​រាល់​ថ្ងៃ​ បើ​គ្មាន​ផ្ទះ​!
ជាការពិត​!​ ផ្ទះ​ជា​កន្លែង​មួយ​ដែល​មាន​ដំបូង​អាច​ឲ្យ​យើង​ជ្រក​ភ្លៀង​ និង​ថ្ងៃ​បាន​ ហើយ​វា​រឹត​តែ​ជា​កន្លែង​មួយ​ ផ្តល់​ការ​សម្រាក​ឲ្យ​យើង​ និង​ជា​ទីតាំង​អចិន្ត្រៃន៍​ សម្រាប់​ការ​រស់​នៅ​ក្នុង​សង្គម​មួយ​ជាមួយ​មនុស្ស​ផ្សេង​ទៀត​។​


តែ​ផ្ទះ​ សម្រាប់​ខ្ញុំ​ មិនមែន​មាន​ន័យ​ត្រឹម​តែ​ប៉ុណ្ណឹង​ទេ​។​ បើ​គ្រាន់​តែ​ត្រូវ​ការ​កន្លែង​បាំង​ថ្ងៃ ​  ក្រោម​ដើមឈើ​ក៏​បាន​ បើ​គ្រាន់​ត្រឹម​ជ្រក​ភ្លៀង​ ក្នុង​រូង​ភ្នំ​ក៏​រួច​ដែរ​។​

អ្នក​អាច​ឲ្យ​និយមន័យ​បាន​ច្រើន​ជាង​នេះ​ផង​ អាស្រ័យ​ដោយ​បុគ្គល​ និង​ចំណេះដឹង​ បូក​រួម​ជាមួយ​បទពិសោធន៍​ដោយ​ឡែក​ពី​គ្នា​។ យ៉ាង​ណា​មិញ​ អ្នក​មិន​មែន​ខ្ញុំ​ ហើយ​ខ្ញុំ​រឹត​តែ​មិន​ដូច​អ្នក​ផ្សេង​។​


A house in dream
ផ្ទះ​ជា​ក្តី​ស្រមៃ​ ជា​សុភមង្គល​ និង​ជា​ស្នាម​ញញឹម​ ដ៏​បរិបូរណ៍​ឥតខ្ចោះ​សម្រាប់មនុស្ស​សាមញ្ញ​ម្នាក់​ដូច​ជា​រូប​ខ្ញុំ​។ ​មិនមែន​ជា​វិទ្បា​ដ៏​ស្កឹម​ស្កៃ​ រឺ​ខ្ទម​កំសត់​ តែ​វា​គ្រាន់​ជា​ផ្ទះ​មួយ​ដែល​ធានា​បាន​នូវ​សុវត្តិភាព​ និង​ស្ថេរភាព​ ហើយ​អ្វី​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ផ្ទះ​មួយ​នេះ​ពោរពេញ​ដោយ​ពន្លឺ​នៃ​ភាតរភាព​នោះ​ គឺ​មនុស្ស​ជា​ស្រលាញ់​ម្នាក់​របស់​ខ្ញុំ​។​


អាច​ថា​អាត្មានិយម​ ទាមទារ​ រឺ​មិន​សម​ហេតុ​ (​ព្រោះ​មនុស្ស​ម្នាក់​ៗ​ តែង​តែ​មាន​គ្រួសារ​ ឪពុក​ម្តាយ ​ការងារ​ និង​ហេតុ​ផល​រៀង​ៗ​ខ្លួន​ )​ តែ​វា​ជា​អារម្មណ៍​ វា​មិនមែន​បន្ទាត់​មួយ​ត្រង់​ បែង​ចែក​ឲ្យ​ដាច់​រវាង​ គ្រួសារ​ មិត្តភ័ក្ត​ និង​ស្នេហា​នោះ​ទេ​។​

It is not a house, but home sweet home
ជា​បុគ្គល​ផ្ទាល់​ បើ​ទោះ​ជា​ផ្ទះ​តូច​ចង្អៀត​ រឺ​បន្ទប់​ជួល​ តែ​ជា​ជម្រក​ដ៏​កក់​ក្តៅ​ដែល​ពោរ​ពេញ​ដោយ​ពន្លឺ​ស្រទន់​នៃ​ស្នាម​ញញឹម​សុភមង្គល​ប្រកប​ដោយ​ក្តី​សង្ឃឹម​។​

ខ្ញុំ​សុំ​ផ្ទះ​មួយ​ដែល​អាច​ឲ្យ​ខ្ញុំ​សម្រាក​បាន​ ដោយ​មុន​បិទ​ភ្នែក​ឃើញ​គាត់​ជា​មនុស្ស​ចុង​ក្រោយ​ ពេល​បើក​ភ្នែក​ ឃើញ​គាត់​ជា​មនុស្ស​ដំបូង​។​

នេះ​ជា​ផ្ទះ​    ផ្ទះ​ដែល​ខ្ញុំ​រំភើប​ចង់​បាន​ តែ​តើ​វា​គ្រាន់​រឿង​កំប្លែង​ សម្រាប់​និទាន​មុន​ចូល​គេង​មែន​ទេ​?​

ដោយ៖ អនង្គ




No comments:

Post a Comment